Interview met Riena Engerie, hoofdverpleegkundige Geriatrie campus Geraardsbergen
Hoe heb je 2021, met de verschillende coronagolven, beleefd als hoofdverpleegkundige?
Riena: "Ik vond de verschillende golven eigenlijk een beetje overleven. Er waren zeer veel veranderingen op korte tijd. Alle informatie en de nieuwe afspraken correct delen met mijn team was een heuse opdracht. Soms waren er dagelijks wijzigingen. Dat was een pittige, moeilijke periode zowel voor mijn team als voor mij. Mijn grootste prioriteit gedurende deze periode was de dienst zo goed mogelijk verder te laten draaien, want de instroom van de patiënten bleef hoog.
Onlangs kregen alle diensten binnen het A.S.Z. een budget om samen op teambuilding te gaan. Dat was een belangrijk moment voor onze groep, zo konden we elkaar nog eens buiten het werk elkaar op een andere manier leren kennen. Dit is enorm belangrijk om een goede teamsfeer te behouden."
Wat was het moeilijkst tijdens deze periode?
Riena: "Het terugschroeven van bezoek op onze afdeling was een zeer moeilijke periode. Tijdens de verschillende pieken was een bezoekverbod in het ziekenhuis en van zodra het mogelijk was, lieten we opnieuw bezoek toe. Dit viel zwaar, zowel voor de patiënten als voor ons. Familieleden hadden ook niet altijd begrip voor het terugdraaien van de bezoekuren en dat zorgde soms wel voor frustratie of boosheid. We hebben getracht om het als dienst zo goed mogelijk aan te pakken en alle familieleden op voorhand op te bellen bij wijzigingen. Dit was toch wel een huzarenstukje. Het is natuurlijk altijd leuker om te bellen naar familie dat de regels versoepelen in plaats van verstrengen natuurlijk."
Is er een moment dat je voor altijd zal bij blijven..?
Riena: "Toen we hier plotseling een corona-uitbraak hadden op onze dienst. Het labo belde in de late namiddag en toen bleken 6 patiënten plots positief te zijn. 4 van de 6 patiënten moesten die avond nog verhuisd worden naar de covidafdeling, terwijl de reguliere zorg die avond ook nog moest verder gaan. Ik ben toen tot 21u30 gebleven om alles mee te coördineren omdat ik mijn collega’s op zo een zwaar moment niet alleen kon laten."
Hoe heb je de samenwerking met de collega’s ervaren?
Riena: "De coronacrisis heeft ons als team nog dichter bij elkaar gebracht. We hebben heel wat watertjes doorzwommen door het uitvallen van collega’s die dan ook positief testten. Maar we hebben het altijd gered, hoe zwaar het soms ook was. Er was altijd wel iemand die wou komen inspringen of van uren wilde veranderen. Ik heb toen zeer veel flexibiliteit moeten vragen van mijn team en ik bewonder hun inzet en doorzettingsvermogen in die periode.
Er zijn toen ook op regelmatige basis collega’s van andere afdelingen spontaan komen inspringen. Dus via deze weg wil ik ook al die helpende handen nog eens extra bedanken!"
Is er een gebeurtenis - een Mangomoment - die je altijd zal bijblijven?
Riena: "Een familie heeft ons hele team getrakteerd op allerlei lekkers tijdens het Suikerfeest. Een echtgenoot van een patiënt op onze afdeling kwam een grote schotel met onder andere baklava brengen. Dat was zo lief en heerlijk om te proeven! Dit zorgde voor een mooi, dankbaar momentje met het team en de familie."
Hoe heeft het A.S.Z. deze crisis aangepakt? Wat zijn de sterke punten wat kan beter?
Riena: "Ook voor de directie was het zoeken naar een gepast beleid. Ik vond de live corona updates een zeer goed initiatief. Zo had iedereen meteen een stand van zaken. Je kon dit zowel live volgen als nadien (her)bekijken op het intranet. De communicatie tijdens een corona-uitbraak kon beter, dit is zeker nog een werkpuntje. Er was zoveel informatie en soms kregen we tegenstrijdige berichten dat je soms niet goed meer wist wat te doen. Gelukkig lukt het me om mijn hoofd koel te houden. Juist in een mierenhoop de rust bewaren is mijn sterke punt. Dat probeer ik ook mee te geven aan mijn collega's: verlies diegene voor wie je zo hard aan het hollen bent niet uit het oog. Mensen voelen zich ziek, hebben pijn en zijn kwetsbaar... Ook al zijn het moeilijke omstandigheden om in te werken, je moet er zijn voor de patiënt. Probeer tijd te maken om even bij een patiënt te zitten en vraag of je nog iets kunt doen. Maak oogcontact en probeer hem gerust te stellen. Ook tijdens corona proberen we stil te staan bij de mens achter de patiënt."
Hoofdverpleegkundige Geriatrie Riena Engerie, A.S.Z. Geraardsbergen
Enkele collega's van de dienst Geriatrie
Hoofdverpleegkundige Pneumologie Jeroen De Naeyer, A.S.Z. Aalst
Enkele collega's van de dienst Pneumologie
Interview met Jeroen De Naeyer, hoofdverpleegkundige Pneumologie campus Aalst
Hoe heb je 2021, met de verschillende coronagolven, beleefd als hoofdverpleegkundige?
Jeroen: "Het was steeds een hele uitdaging om mijn verpleegafdeling vlot te laten functioneren met positieve covidpatiënten. De angst voor coviduitbraken was toch wel sterk aanwezig. Daarom was het steeds belangrijk om waakzaam te blijven voor mogelijke positieve gevallen. Ook het constant moeten verhuizen van covidpatiënten vroeg om extra inspanningen. Dit alles zorgde voor een grote zorgzwaarte.
Daarnaast werd er heel wat van mijn team verwacht. Zij moeten zich net als ik steeds flexibel opstellen. In februari 2021 werd onze afdeling zwaar getroffen door een coviduitbraak, zowel bij patiënten als medewerkers. We dienden zelfs onze afdeling te sluiten. Heel wat medewerkers waren positief geworden en dat net voor de covidvaccinatie. Sommige waren weken buiten strijd. Dit maakt dat het niet altijd evident was om een uurrooster optimaal op te stellen.
Eind 2021 werd onze afdeling terug een volwaardige covidafdeling. Er werd opnieuw van onze medewerkers heel wat veerkracht gevraagd. Op organisatorisch vlak hebben we onze afdeling anders ingedeeld, ik vond dit persoonlijk wel beter. Alles van beschermingsmateriaal was voldoende aanwezig. Gelukkig was ik niet aan mijn proefstuk toe wat toch in mijn voordeel speelde. We konden onze keuken inrichten van een tweepersoonskamer zodat de medewerkers toch een aangenaam ruimte hadden. Er waren 2 geriatrische zetels aanwezig om even te relaxen en de keuken werd heel mooi aangekleed wat zorgde voor een aangename werksfeer.
Ondanks alles bleef het toch een zware beproeving om deze coronagolven steeds tot een goed einde te brengen."
Wat was het moeilijkst tijdens deze periode?
Jeroen: "Het moeilijkste tijdens deze periode is de eenzaamheid van de patiënten. Wegens een beperkt bezoek of bezoekverbod hadden heel wat patiënten het enorm moeilijk. Er werden heel wat inspanningen geleverd om dit te reduceren, maar dit kan nooit het verdriet volledig wegnemen. Ook voor de warme, zorgzame en empathische handen van verpleegkundigen was dit zwaar om dragen."
Jeroen: "Het moment wanneer een patiënt de covidafdeling mocht verlaten en wanneer partners en familieleden de patiënt aan het opwachten waren, deze gebeurtenissen waren steeds zo hartverwarmend. Een onbeschrijflijk gevoel van gemis en liefde."
Hoe heb je de samenwerking met collega's ervaren?
Jeroen: "Ik heb de samenwerking met mijn collega’s steeds positief ervaren. Er was heel veel solidariteit onder het team. Iedereen besefte dat het voor niemand makkelijk was. Collega’s waren heel flexibel. Het team heeft het altijd fijn gevonden dat ze mochten samenwerken, dus niet verspreid dienden te werken over verschillende afdelingen. Er werd al eens gehuild maar dit doen in een veilige, vertrouwde omgeving met collega's waarop je kan rekenen, heeft zijn voordelen. Er werd eveneens gelachen, ondanks alles. We werden geholpen door psychologen, het We care for you-team en andere verpleegkundigen van andere afdelingen. Het gevoel van hulp te mogen ontvangen werd heel positief onthaald."
Is er een bepaald warm mangomoment met een bepaalde patiënt dat je zal voor altijd zal bij blijven?
Jeroen: "Er lag een bejaard koppel in het A.S.Z., allebei met een covidbesmetting maar elk op een andere verpleegafdeling. Wij zorgden ervoor dat ze op onze afdeling konden samen liggen. Zij waren zo tevreden en heel ontroerd. Verpleegkundigen maakten regelmatig contact met hun kinderen. Er werden ook foto’s doorgestuurd met goedkeuring van het koppel en de kinderen. Tevens werd er een kort bezoekje geregeld. Samen konden ze het ziekenhuis gezond verlaten. Het koppel en hun kinderen waren enorm dankbaar en hebben het team daarvoor bedankt."
Wat is jouw mening over hoe het ziekenhuis deze crisis aanpakt? Wat zijn de sterke punten wat kan beter?
Jeroen: "Het A.S.Z. heeft heel wat geleerd gedurende de verschillende coronagolven. Teams werden zo goed mogelijk bij elkaar gehouden wat heel belangrijk is. Er werd steeds voor voldoende materiaal gezorgd. Zo werd onze Kanban dagelijks aangeleverd. Het ziekenhuis heeft steeds getracht om voldoende personeel in te zetten op een covidafdeling. Ik heb zelf een voorstel op tafel kunnen leggen hoe we onze afdeling konden organiseren en dit werd goedgekeurd. Een ruime keuken/ontspanningsruimte werd zo gecreëerd. Op regelmatige basis kregen we een bezoekje van het We Care for You-team om onze medewerkers zo goed mogelijk te ondersteunen. Dit was ook een belangrijk moment voor de collega’s wanneer het even wat moeilijk ging. Het project 'Hou contact' leverde mooi werk om patiënten in contact te stellen met het thuisfront. Ook de pneumologen leverden fantastisch werk. Ondanks alles bleven zij hun verantwoordelijkheid opnemen. Daarnaast leverden de assistenten ook goed werk, zij waren een onmisbare schakel voor de verschillende specialismen en namelijk heel wat verantwoordelijkheid op zich.
Het was ook wel moeilijk dat op onze covidafdeling patiënten lagen van allerlei disciplines, dit jaar hebben we dat anders aangepakt. Patiënten liggen op hun moederafdeling wat volgens mij de zorg alleen maar ten goede komt. De uitdaging tijdens deze pandemie? Communicatie. Niet iedereen was altijd even goed op de hoogte van de huidige situatie of het beleid waardoor er heel wat verwarring ontstond."
Interview met referentieverpleegkundigen Infectiepreventie Hilde en Els op de dienst Pediatrie campus Aalst
Hoe hebben jullie 2021, met de verschillende coronagolven, beleefd als verpleegkundige?
Hilde en Els: "Toen we werden ingezet op de covidafdeling voor volwassenen, dienden we al onze moed bijeen te rapen. We probeerden onze moed bij elkaar te sprokkelen en gingen er voor, met lood in de schoenen. Volwassenen verzorgen i.p.v. kinderen, dat is toch heel wat anders. Zo dien je heel wat medicatie toe te dienen waar we niet mee vertrouwd waren. Gelukkig werden we voldoende ondersteund door collega's. Toch was het voor ons een zeer stressvolle periode."
Is er een moment dat je voor altijd zal bij blijven..?
Hilde en Els: "De impact van de coronapandemie zal nog lang nazinderen. Persoonlijk denken we dat het bezoek in de ziekenhuizen nog beperkt zal blijven, wat ik persoonlijk als iets positief ervaar. Dagelijks bezoek ontvangen is uiteraard zeer belangrijk echter dient de patiënt ook voldoende te rusten. Op de dienst Pediatrie merkten we dat er vaak wel wat overlast was door de drukte van vele andere bezoekers op de kamers. Zieke kindjes hebben nog meer dan volwassenen nood aan veel rust en slaap. Met de huidige bezoekregeling lijkt me dit meer in balans."
Hoe heb je de samenwerking met de collega’s ervaren?
Hilde en Els: "Ik ben zeer trots op onze dienst Pediatrie, we hebben heel nauwgezet alle voorzorgsmaatregelen gevolgd. Ook nu nog werken we met twee isolatiekamers en een covid opnamelokaal op de afdeling om mogelijks besmette patiëntjes de eerste zorgen toe te dienen alvorens ze naar hun kamer worden gebracht. Er heerst een sterke teamgeest op onze afdeling en we kunnen altijd op elkaar rekenen, samen hebben we de verschillende coronagolven doorstaan."
Hoe heeft het A.S.Z. deze crisis aangepakt? Wat zijn de sterke punten wat kan beter?
Hilde en Els: "Het was geen evidente periode om je werk goed uit te voeren, het testbeleid veranderde vaak en we dienden iedereen maandenlang eindeloos te testen op corona. Dat was vaak heel tijdrovend voornamelijk door alle administratie dat daarbij kwam kijken. Het was ook soms moeilijk om up to date te blijven met alle nieuwe richtlijnen. Gelukkig heeft de directie hun lessen geleerd en lijkt mij de aanpak die we vandaag hanteren zeer efficiënt."
